 นักวิจัยชาวเดนมาร์คสองคนศึกษาเรื่องการเข้าคิว และเผยแพร่ผลงานที่หนังสือพิมพ์ Washington Post เอาไปตีพิมพ์เมื่อเร็วๆ นี้;bg8iktsN นักวิจัยสองคนนี้จัดระบบการเข้าคิวไว้สามระบบ คือระบบถึงก่อน-ได้รับก่อน ระบบไม่เรียงตามลำดับเข้าคิว และระบบถึงทีหลัง-ได้ก่อนหรือได้เร็ว การวิเคราะห์อาศัยใช้ Game theory ของวิชาเศรษฐศาสตร์ เพื่อชั่งน้ำหนักระหว่างผลเสียเพราะต้องรอนานกับประโยชน์ที่จะได้ โดยมีสมมุติฐานของการเข้าคิวว่า ผู้เข้าคิวต้องการได้รับบริการเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยใช้เวลาเข้าคิวน้อยที่สุด ส่วนระบบเข้าคิวที่นักวิจัยเห็นว่ามีประสิทธิภาพมากที่สุด คือถึงทีหลัง-ได้ก่อน เพราะระบบนี้ชักจูงให้คนกะเวลาที่ควรไปเข้าคิว ซึ่งจะสอดคล้องกับเวลาที่ระบบสามารถให้บริการได้เร็ว ไม่ต้องเสียเวลานาน ส่วนระบบที่สอง ซึ่งให้บริการไม่เรียงตามลำดับเข้าคิว มีประสิทธิภาพมากกว่าระบบที่หนึ่ง แต่น้อยกว่าระบบที่สาม อย่างไรก็ตาม นักวิเคราะห์ไม่คิดว่าจะมีการนำระบบที่สามมาใช้ ไม่ว่าจะในที่ใด เพราะคนเราให้ความสนใจกับความเป็นธรรมมากกว่าประสิทธิภาพ แม้จะต้องใช้เวลาเข้าคิวคอยนานก็ตาม เรื่องการเข้าคิวรอรับบริการเป็นเรื่องที่ธุรกิจร้านค้าสนใจมาก โดยเฉพาะร้านอาหารประเภท fast food ที่พยายามใช้แคชเชียร์พร้อมกันหลายคน ช่วยให้ลูกค้าเข้าคิวได้หลายแถวสั้นๆ แต่อาจารย์ Richard Larson ของมหาวิทยาลัย Massachusetts Institute of Technology ซึ่งศึกษาเรื่องการเข้าคิว บอกว่าคิวสั้นแต่หลายแถวนั้น ทำให้ลูกค้าต้องมองหาแถวสั้นที่สุด แต่เมื่อตัดสินใจเลือกแถวแล้ว ปรากฎว่าแถวที่เลือกไม่เคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างที่คาดหวัง ก็จะเกิดความหงุดหงิดขุ่นเคือง ซึ่งเป็นการให้โทษมากกว่าประโยชน์ Edit: http://www.voathai.com/content/waiting |
Labels: สังคม
